εληδόν

μεληδόν (ΑM)

επίρρ.

1. κατά μέλη, κομματιαστά, μελεϊστί*

2. με τάξη.

[ΕΤΥΜΟΛ. < μέλος + επιρρμ. κατάλ. -ηδόν (πρβλ. βαθμ-ηδόν)].